Джон Мэйн (John Mayne)


Хэллоуин


1 
Как много праздников народ 
Шотландский празднует! Да вот: 
Есть Хeндсел-Мaнди, Новый год 
                 И есть один, 
Что самым радостным слывёт, – 
                 Хэллоуин. 

2 
Обычай был: гони монету – 
И на тебе грехов уж нету, 
И век по папскому завету 
                 Молись, кретин. 
Но упразднил всю глупость эту 
                 Хэллоуин. 

3 
В шотландском доме, как умеют, 
Накормят вас и обогреют. 
Желанный гость, о вас радеют, 
                 Вы – господин. 
Никой работы здесь не деют 
                 В Хэллоуин. 

4 
Орехи, яблоки и груши. 
Хозяйка – навострите уши! – 
Расскажет, как смущает души 
                 Волшебный чин, 
Когда шотландцы бьют баклуши 
                 В Хэллоуин. 

5 
Да что там души! – Нынче фея, 
Взяв мышелова корифея 
(Хватают в качестве трофея 
                 И животин), 
Сдала французам котофея 
                 В Хэллоуин! 

6 
За угощеньем не толкутся. 
Спокойно в блюдечки и блюдца 
Все сласти мира подаются. 
                 Вот хор мужчин, 
Вот женский хор – как песни льются 
                 В Хэллоуин! 

7 
Гадает молодой народ, 
Кого здесь в жёны кто возьмёт, 
Кто замуж за кого пойдёт. – 
                 Эй, Джон и Джин, 
Какие знаки подаёт 
                 Хэллоуин? 

8 
В горшок – ни мелок, ни глубок – 
Бросают шерстяной клубок. 
Ну что, голубка, голубок, 
                 Каких новин 
Преподнесёт вам нынче рок 
                 В Хэллоуин? 

9 
Другие к истине упорно 
Идут, просеивая зёрна 
Кто однократно, кто повторно. 
                 В амбар, в овин 
Они спешат, смеясь задорно, 
                 В Хэллоуин! 

10 
Но конопляное зерно 
Им в руки брать запрещено. 
И пренебрегший этим «но» – 
                 То Джок Маклин – 
Упал в болото, как бревно, 
                 В Хэллоуин! 

11 
Он, трепыхаясь в мерзкой тине, 
О Духе, об Отце и Сыне 
Припоминал… По сей причине 
                 Сей господин 
Не спорит с Дьяволом доныне 
                 В Хэллоуин. 

12 
Тебе, Шотландия, – мой труд. 
Пускай шотландцы там и тут 
Стезёю мудрости идут: 
                 Благой помин 
Того, кого друзья зовут 
                 «Наш Джоки Мин». 

© Перевод Евг. Фельдмана
Все переводы Евгения Фельдмана


Текст оригинала на английском языке

Halloween


OF a' the festivals we hear,
Frae Handsel-Monday till New Year,
There's few in Scotland held mair dear
For mirth, I ween,
Or yet can boast o' better cheer,
Than Hallowe'en.

Langsyne indeed, as now in climes
Where priests for siller pardon crimes,
The kintry 'round in Popish rhymes
Did pray and graen;
But customs vary wi' the times
At Hallowe'en.

Ranged round a bleezing ingleside,
Where nowther cauld nor hunger bide,
The farmer's house, wi' secret pride,
Will a' convene;
For that day's wark is thrawn aside
At Hallowe'en.

Placed at their head the gudewife sits,
And deals round apples, pears, and nits;
Syne tells her guests, how, at sic bits
Where she has been,
Bogle's ha'e gart folk tyne their wits
At Hallowe'en.

Grieved, she recounts how, by mischance,
Puir pussy's forced a' night to prance
Wi' fairies, wha in thousands dance
Upon the green,
Or sail wi' witches over to France
At Hallowe'en.

Syne, issued frae the gardy-chair,
For that's the seat of empire there,
To co'er the table wi' what's rare,
Commands are gi'en;
That a' fu' daintily may fare
At Hallowe'en.

And when they've toomed ilk heapit plate,
And a' things are laid out o' gate,
To ken their matrimonial mate,
The youngsters keen
Search a' the dark decrees o' fate
At Hallowe'en.

A' things prepared in order due,
Gosh guide's! what fearfu' pranks ensue!
Some i' the kiln-pat thraw a clew,
At whilk, bedene,
Their sweethearts by the far end pu'
At Hallowe'en.

Ithers, wi' some uncanny gift,
In an auld barn a riddle lift,
Where, thrice pretending corn to sift,
Wi' charms between,
Their joe appears, as white as drift,
At Hallowe'en.

But 'twere a langsome tale to tell
The gates o' ilka charm and spell.
Ance, gaen to saw hampseed himsel,
Puir Jock Maclean,
Plump in a filthy peat-pot fell
At Hallowe'en.

Half filled wi' fear, and droukit weel,
He frae the mire dught hardly speel;
But frae that time the silly chiel
Did never grien
To cast his cantrips wi' the Deil
At Hallowe'en.

O Scotland! famed for scenes like this,
That thy sons walk where wisdom is,
Till death in everlasting bliss
Shall steek their e'en,
Will ever be the constant wish of
Jockie Mein.





Поддержать сайт


Английская поэзия - http://eng-poetry.ru/. Адрес для связи eng-poetry.ru@yandex.ru